“Het perfecte kind.  Een goede leerling.  Een aanwezige vriend.   Liefst ook iemand die weet welk gender die heeft. We moeten het allemaal zijn.
Conclusie:  Wij hebben inderdaad meer vrijheid dan ooit.

We kunnen alles kiezen:  wat we doen, met wie, waar, hoe, wanneer, …  Maar zijn we daardoor vrijer? 

Doordat deze generatie zo veel keuzes heeft, is kiezen meer dan ooit verliezen. Want elke keuze elimineert zo veel meer.    Voor alles wat we doen, kiezen en zijn, missen we 100 dingen.

Uiteindelijk zijn we allemaal aan het ploeteren, proberen, zoeken, …  En  vergeten we soms wat er wel is.”

ER KOMT EEN NIEUWE GENERATIE OP DE ARBEIDSMARKT: OMARM HUN COMPLEXE LEEFWERELD EN POTENTIEEL

De wereld van de huidige generatie twintigers verschilt enorm van die van vorige generaties (lees: de onze). Al is de reeks “2^de Zit” absoluut niet mijn ding, toch keek ik vol interesse op bij het aanhoren van de laatste ingesproken alinea van S3, Afl. 1.  Het laatste fragment van deze jongerenreeks legt immers de vinger precies op de zere plek: deze jongeren, die meer keuzes en vrijheid hebben dan ooit, worstelen met de vraag of dit hen echt gelukkiger of vrijer maakt. Ze worden geconfronteerd met immense druk om op alle fronten te presteren, en dit weerspiegelt zich vandaag in o.a. (faal)angsten en overgevoeligheden. Maar later ook  in hun intrede op de arbeidsmarkt.

Wij, als leidinggevenden, moeten begrijpen dat hun leefwereld complexer is dan die van ons. Waar wij keuzes zagen als mogelijkheden, ervaren zij keuzes vaak als verliezen. Elke keuze die ze maken, sluit talloze andere opties uit, wat leidt tot onzekerheid en een voortdurende zoektocht naar wat "juist" is. Het is aan ons om deze realiteit te erkennen en onze werkcultuur hierop af te stemmen, zodat zij hun capaciteiten optimaal kunnen benutten.

VRIJHEID EN KEUZES:  EEN DUBBEL ZWAARD

Het fragment stelt: "We kunnen alles kiezen: wat we doen, met wie, waar, hoe, wanneer... Maar zijn we daardoor vrijer?" Deze vraag raakt de kern van de uitdagingen waarmee de huidige generatie kampt. Hoewel het internet en nieuwe technologieën hen toegang geven tot eindeloze mogelijkheden, voelen ze zich vaak beperkt door de druk om steeds de "beste" keuze te maken. De FOMO (Fear of Missing Out) die deze generatie kenmerkt, zorgt ervoor dat elke beslissing ook een gevoel van verlies met zich meebrengt.

Op de werkvloer vertaalt dit zich naar een sterke behoefte aan flexibiliteit en de ruimte om te experimenteren. Ze willen hun opties openhouden, zodat ze kunnen blijven evolueren. Dit vraagt om een fundamentele verschuiving in hoe wij werkstructuren inrichten. Het aanbieden van rigide, lineaire carrières past niet bij deze generatie. In plaats daarvan moeten we dynamische en aanpasbare paden creëren waar ze verschillende interesses kunnen verkennen en zichzelf op meerdere manieren kunnen ontwikkelen.

Het onderwijs had dit aanvankelijk niet goed begrepen en reageerde met: “De leerlingen zijn moeilijk; luisteren niet; tonen een foute vorm van respect; houden zich niet aan de opgelegde structuur.” Als leidinggevenden hebben we de verantwoordelijkheid om de fouten van het onderwijs niet te herhalen. Waar scholen deze jongeren niet altijd goed wisten te begeleiden, kunnen wij als werkgevers ervoor zorgen dat ze floreren. Dit begint bij het creëren van een inclusieve, flexibele en ondersteunende werkomgeving, waarin experimenteren mag en persoonlijke groei centraal staat.

TECHNOLOGIE ALS COMPLEXE BONDGENOOT

Hoewel deze generatie is opgegroeid met technologie en digitale innovatie, ervaren ze diezelfde technologie vaak als een bron van stress. Het constante bombardement van informatie, updates en verwachtingen via sociale media en andere online platforms leidt tot een gevoel van overweldiging. De grens tussen werk en privé is vager dan ooit, waardoor het voor veel jongeren moeilijker wordt om rust te vinden in een wereld die altijd "aan" staat.

In de arbeidsmarkt betekent dit dat we werkplekken moeten creëren die niet alleen digitaal geavanceerd zijn, maar ook ruimte bieden voor disconnectie en rust. Burn-out is een reëel gevaar voor deze generatie, die vaak moeite heeft om pauzes te nemen of grenzen te stellen in een omgeving waar alles altijd doorgaat. Leidinggevenden moeten proactief welzijnsprogramma's en digitale detox-mogelijkheden aanbieden om een gezonde balans te waarborgen.

DE DRUK OM PERFECT TE ZIJN

"Het perfecte kind. Een goede leerling. Een aanwezige vriend. Liefst ook iemand die weet welk gender die heeft. We moeten het allemaal zijn." De immense druk die op deze generatie rust om in elk aspect van hun leven perfect te zijn, weerspiegelt zich ook op de werkvloer. Ze voelen de nood om voortdurend te presteren, wat soms leidt tot faalangst en twijfel over hun eigen capaciteiten.

Als werkgevers moeten we deze prestatiedruk verlichten door een cultuur van groei en experimenteren te stimuleren. Het moet duidelijk zijn dat fouten maken een essentieel onderdeel is van leren en groeien. De focus moet verschuiven van onmiddellijke perfectie naar langetermijnontwikkeling. Wanneer we jongeren de ruimte geven om te falen en opnieuw te proberen, zonder angst voor repercussies, halen we het beste in hen naar boven.

EEN NIEUW TIJDPERK VAN LEIDERSCHAP

Wat kunnen we leren van de uitdagingen waarmee deze generatie geconfronteerd wordt? Het is duidelijk dat de arbeidsmarkt zich moet aanpassen om hun potentieel ten volle te benutten. Traditionele werkstructuren, waarin werknemers één carrièrepad volgen en zich conformeren aan vastomlijnde verwachtingen, passen niet bij hun leefwereld. Deze generatie wil flexibiliteit, betekenisvolle keuzes en ruimte voor zelfontplooiing.

Leiders moeten niet langer sturen op controle, maar op begeleiding. Het is aan ons om een omgeving te creëren waarin jongeren zich gesteund voelen in hun zoektocht naar wie ze zijn en wat ze willen bijdragen. We moeten hen helpen balans te vinden tussen werk en leven, tussen presteren en leren, en tussen technologie en rust.

KLAAR VOOR DE TOEKOMST

De twintigers van vandaag brengen een ongekende energie, creativiteit en aanpassingsvermogen met zich mee naar de arbeidsmarkt. Maar om deze kwaliteiten te benutten, moeten we de complexiteit van hun leefwereld begrijpen. Keuzes, vrijheid en technologie hebben hun leven veranderd, maar ook complexer gemaakt. Het is aan ons om werkplekken te creëren waar ze zich gesteund voelen in hun zoektocht, waar ze mogen falen en experimenteren, en waar ze zichzelf kunnen zijn.

Door deze generatie te omarmen, openen we de deur naar een nieuwe manier van werken – eentje die niet alleen hen, maar ook de toekomst van onze bedrijven en organisaties ten goede komt.